روش های طراحی GFRC

در ایالات متحده تاکنون تنها روش های طراحی پانل های دیوار مخلوط های AR-GFRC توسعه یافته است. سطوح تنش طراحی بر مبنای پیش بینی خصوصیات دراز مدت تعیین می شود. هیچ روش طراحی قطعی ای برای مخلوط های GFRC وجود ندارد تا بتوان از طریق آن  حفظ شدن ممکن مقاومت در دراز مدت را  حساب کرد. تا به امروز روش هایی که برای طراحی پانل های AR-GFRC استفاده می شده برای پانل های P-GFRC نیز کاربرد داشته است.

مقاومت خمشی دراز مدت مخلوط های AR-GFRC که در معرض شرایط طبیعی آب و هوای محیط قرار گرفته اند، با زمان کاهش می یابد تا ب عددی نزدیک و نه کمتر از تراز مقاومت در حد تناسب الاستیک در سن بالا (PEL) برسد. مقاومت PEL مخلوط های GFRC ضدقلیا با افزایش سن نمونه اندکی کاهش می یابد. با این حال طراحی با این فرض انجام می شود که مدول گسیختگی دراز مدت (MOR در سن بالا( مساوی با PEL در 28 روز است.

در هنگام طراحی پانل های GFRC، باید حداقل بارهای آیین نامه ساختمان، همچنین شرایط و ملاحظات اضافی برای بارهای سرویس در نظر گرفته شود. ضرایب بار و ترکیب بارهای زیر باید به عنوان یک حداقل مدنظر قرار گیرند.

 [ ( بزرگترین M یا T)1/6  + ( بزرگترین L،W یا E 1/1 )  1/7 + 1/4D ] 0/75

که در آن :

D : بار مرده

E : بار زلزله

L : بار زنده

M : نیروهای خود – کرنش و تاثیرات ناشی از انقباض یا انبساط به دلیل تغییرات رطوبت

T : نیروهای خود – کرنش و تاثیرات ناشی از انقباض یا انبساط به دلیل تغییرات دما

W : بار باد

• تنش های طراحی

1. خمشی

با توجه به تئوری خطی تنش و کرنش در خمش، تنشهای ناشی از بارهای ضریب دار نباید از  f'u تجاوزکند :

که در آن،ɸ  ضریب تقلیل مقاومت

S : ضریب شکل

f'u : مدول گسیختگی [ دراز مدت]  فرضی و یا مقاومت خمشی نهایی

ضریب تقلیل مقاومت ɸ برابر با0.67  درنظر گرفته می شود. مقدار این ضریب با تجربه و قضاوت به دست آمده و مقدار دقیقی نیست. ضریب شکل نیز یک ضریب تقلیل دهنده برای تخمین باز توزیع تنش که در مقاطع عرضی بخصوصی رخ می دهد، می باشد. در آزمایش اصلی مقاومت در خمش برای مخلوط های GFRC از یک نمونه مستطیلی صلب استفاده می شود. ضریب شکل برای این مقطع عرضی، که برای طراحی پانل های پوسته ای تک نیز استفاده می شود، برابر1  است. ضریب شکل برای مقاطع بال دار، قوطی، و I شکل برابر با0.5  پیشنهاد شده است. اگر مقادیر دیگری از طریق آزمایش بدست آمده باشند،

می توان از آنها نیز استفاده نمود.

مدول گسیختگی )درازمدت (  فرضی برای f'u مقاصد طراحی باید یکی از مقادیر کوچکتر زیر باشد : 

 

1300psi  9Mpa

که در آن

fyr متوسط مقاومت 28 روزه PEL 20 آزمایش متوالی

fur متوسط مقاومت 28 روزه MOR 20 آزمایش

t = t“  دانشجویان”، یک ثابت آماری که بخشی از آزمایش هایی را که زیر  می افتند، مجاز می داند. این مقدار برای 20 آزمایش پیشنهادی،2.539 است.

vy , vu  به ترتیب ضریب پراکندگی مقاومت های آزمایشی MOR و  PEL   می باشند.

2. برشی

مرجع بیان می کند که برش مستقیم به ندرت در طراحی اعضای GFRC کنترل کننده است. برش میان پوسته ای به ندرت در طراحی کنترل کننده است مگر این که نسبت دهانه به ارتفاع برشی کمتر از 16 باشد. برش های در صفحه که در دیافراگم ها و جان ها ایجاد می شوند، به ندرت در طراحی کنترل کننده است. با این وجود تنش های برشی در صفحه باید بر مبنای تنش های کششی اصلی که به تنش های مجاز کششی محدود می گردند، کنترل شوند. تنش کششی مجاز برابر باf'u  ɸ 4/0 فرض می شود.

3 .خیز

به طور کلی خیز ناشی از بار سرویس به یک بروی 360 دهانه محدود می شوند. در صورتی که تحقیقات نشان دهند که ساختمان مجاور با این خیز صدمه نمی بیند، می توان مقدار خیز را افزایش داد.

4. اتصالات

چندین روش برای متصل کردن پانل های GFRC به ساختمان وجود دارد. جزئیات اتصال باید برای حرکت سه بعدی تدارک دیده شود تا خزش، تغییرات دما و رطوبت، رواداری کارگاهی و تغییرات ابعاد در قاب سازه ای ساختمان، سازگاری داشته باشند.
هر تولید کننده لازم است اتصالات تولیدات خود را آزمایش کند داده های آزمایش را برای استفاده در طراحی آماده نماید. مقادیر آزمایش با یک ضریب اطمینان مناسب کاهش می یابند تا مقاومت اتصالات برای استفاده در طراحی معین شوند.

 

بتن مسلح به الیاف پلی استر

الیاف پلی استر اولین بار توسط شرکت فایبر- اد از شارلوت.ان.سی برای استفاده به عنوان مصالح تقویت کننده بتن توسعه یافت. این الیاف ابتدا به عنوان تقویت کننده ثانویه بتن به کار برده می شدند. این الیاف در درصدهای حجمی کم اضافه می شوند و به منظور جلوگیری از ترک خوردگی ناشی از آب رفتگی به عنوان جایگزینی برای شبکه آرماتور در نظر گرفته می شوند. در زمان انجام این مطالعات، الیاف پلی استر تولیدی شرکت فایبر-اد، تنها الیاف پلی استری بودند که اختصاصاً برای استفاده در بتن تولید می شدند. بنابراین بحث های بیشتر به این الیاف خاص محدود خواهد شد.

بتن مسلح به الیاف پلی استر

پلی استر، پلیمری مصنوعی است که ماده اصلی آن اتیل استات است. الیاف پلی استر فایبر- اد، تنها به شکل تک رشته ای در دسترس هستند. شرکت فایبر- اد، در حال حاضر این الیاف را در قطعه هایی به طول 0.75 اینچ ( 19 میلیمتر) و 1.5 اینچ ( 38 میلیمتر ) یا 2 اینچ ( 50 میلیمتر)عرضه می کند. خصوصیات عمومی الیاف پلی استر Fiber-Ad در جدول 1 داده شده است.

جدول 1 ویژگیهای شاخص الیاف پلی استر

الیاف	وزن مخصوص	مقاومت کششی،ksi	مدولیانگ،ksi
پلی استر	1.34	130- 160	2500

                                                                                        معادل متریک : 1psi=6.895KPa

 

ساخت بتن مسلح به الیاف پلی استر

الیاف پلی استر معمولاً بعد از اختلاط تمامی اجزاء تشکیل دهنده بتن اضافه می شوند. معمولاً این الیاف به سادگی در داخل میکسر حمل بتن در کارخانه یا کارگاه ریخته می شوند. مقدار معمول الیاف که توسط کارخانه توصیه شده lb/yd35/1(kg/m389/0) می باشد که تقریباً %07/0 حجمی است.

خصوصیات بتن مسلح به الیاف پلی استر

نتایج آزمایشگاهی مربوط به خصوصیات بتن مسلح به الیاف پلی استر بسیار محدود و بنابراین تا اندازه ای غیر قطعی است. انواع مختلفی از آزمایش ها توسط شرکت مهندسان ماکسیم بر روی ترکیبات مسلح با %07/0 حجمی الیاف پلی استر در کنار نمونه های بتنی معمولی انجام شده است. در طی ساخت نمونه های آزمایشی، بتن الیافی اسلامپ پایین تری  حدود 2 اینچ 50  )میلیمتر( و در مواردی کمتر نسبت به نمونه های بتن معمولی داشته است. همچنین مشاهده شده است که بتن الیافی آب بیشتری را نسبت به بتن غیر مسلح حفظ می کند شیره دهی کمتری دارد.

نتایج آزمایش های انجام شده توسط شرکت مهندسان ماکسیم، نشان دهنده افزایش نسبتاً کمی در مقاومت فشاری، مقاومت خمشی و مقاومت کششی ترکیدگی 28 روزه برای ترکیبات مسلح به الیاف پلی استر در مقایسه با نمونه های بتنی معمولی می باشد. همچنین افزایش نسبتاً کمی در مدول الاستیسیته ترکیبات مسلح به الیاف نسبت به بتن غیر مسلح ذکر شده است. این یافته ها بر مبنای نتایج تعداد کمی از آزمایش ها و حتی در بسیاری موارد تنها یکی بوده اند و بنابراین تا اندازه ای غیر قطعی هستند. به طور کلی به نظر نمی رسد که افزودن الیاف پلی استر در چنین درصدهای حجمی پایینی، تغییر عمده ای در خصوصیات مکانیکی بتن سخت شده ایجاد کند.

 

اهمیت و لزوم مقاوم سازی لرزه ای سازه های بتنی

اصول مقاوم سازی ساختمان در برابر زلزله به معنی اصلاح سازه موجود جهت افزایش توان باربری آن در برابر انواع بارهای وارده می باشد. مقاوم سازی لرزه ای به معنی افزایش مقاوم سازی ساختمان نسبت به حرکت زمین، شتاب و نیروی وارده به سازه و گسیختگی خاک به علت زلزله می باشد. پیش از دهه ۴۰ شمسی (۱۹۶۰ میلادی) به علت عدم وجود آیین نامه های مناسب، سازه های ساخته شده در ایالات متحده دارای جزییات لرزه ای و لذا کفایت کافی جهت باربری بار جانبی زلزله نبوده اند. پس از سالیان متمادی تلاش، تحقیق و آزمایش، آیین نامه های مختلفی جهت مقاوم سازی سازه های موجود ارائه شده اند که می توان یکی از معتبرترین و مهم ترین آنها را ASCE-SEI 41 دانست.

اهمیت و لزوم مقاوم سازی لرزه ای سازه ها

با شناخت بهتر عملکرد سازه ها و اصول مقاوم سازی ساختمان در برابر زلزله و بررسی ضعف و کاستی آنها بر اساس زلزله های اخیر در نزدیکی مناطق شهری، نیاز به مقاوم سازی بیش از پیش ملموس شده است. به عنوان مثال زلزله سال ۱۳۷۳ شمسی در نورتریج ( ۱۹۹۴ Northridge earthquake ) ناکارآمدی ) تردی یا brittleness ( برخی از انواع اتصالات فولادی را روشن ساخت.

لذا از آن پس استفاده از چنان اتصال هایی دارای محدودیت شده است. بنابراین با توجه به اصلاح و ارتقای استانداردهای لرزه ای، تطبیق شرایط ساخت ساختمانهای موجود با آیین نامه های جدید امری ضروری بوده و نیاز به مقاوم سازی لرزه ای را مبرم می سازد.

به علاوه، عواملی همچون کیفیت ساخت پایین، مشکلات و نواقص اجرایی، ضعف طراحی اولیه، آسیب های وارده به سازه، تغییر کاربری سازه، افزایش طبقات، تغییر معماری و… می توانند تهدیدی برای باربری لرزه ای سازه محسوب شده و لزوم مقاوم سازی را بر حسب شرایط ایجاب نمایند.

اصول مقاوم سازی ساختمان در برابر زلزله اصول مقاوم سازی ساختمان در برابر زلزله

اصول مقاوم سازی ساختمان در برابر زلزله

پس از بررسی سازه و تعیین میزان و نوع آسیب پذیری، انتخاب شیوه ی مقاوم سازی از فنی ترین و تخصصی ترین فرآیند های مقاوم سازی لرزه ای سازه های موجود میباشد.

ازبین روش ها و متدهای مختلف، می توان موارد زیر را نام برد:

۱ـ  اضافه نمودن عضو جدید به سازه های بتنی :

اضافه نمودن ستون یا تیر، دیوار برشی، قاب خمشی جدید (new moment frame) و یا قاب مهاربندی (Braced frame) جدید، می تواند تأثیر بسزایی در کاهش آسیب پذیری سازه موجود در بحث مقاومت و سختی داشته باشد.

همچنین اعضای جدید می توانند به کاهش دهانه دیافراگم ها (Diaphragms) کمک نمایند. در صورت عملکرد این اعضا به عنوان Collector، امکان مرتفع شدن مشکلات مربوط به Load Path در سازه نیز میسر خواهد شد.

۲ـ  تقویت اعضای موجود :

علاوه بر دید کلی نسبت سازه و روش های مختلف بهینه سازی کلی، می توان با نگرشی جزئی تر و با استفاده از مقاوم سازی اعضا، بر نواقص و آسیب پذیری لرزه ای سازه های موجود فائق آمد.

البته توجه به این نکته که برخی انواع تسلیم (Yield) نسبت به یکدیگر مقدم هستند ( به عنوان مثال تسلیم تیرها پیش از ستون ها، تسلیم مهاربندها پیش از اتصالات و یا تسلیم خمشی نسبت به تسلیم برشی ترجیح داده می شوند)، درنظرگیری عملکرد کلی سازه پس از ایجاد تغییر در یک عضو امری ضروری بوده و نیاز به تخصص و تجربه کافی در این زمینه دارد.

تقویت اعضای موجود می تواند با استفاده از ورق های تقویتی، افزایش سطح مقطع ( با استفاده از کاشت میلگرد در سازه های بتنی ) و یا با استفاده از کامپوزیت رزین – الیاف صورت پذیرد.
کامپوزیت رزین الیاف یا همان Fiber Reinforced Polymer ) Frp یا اف آر پی ) از شیوه های نوین مقاوم سازی محسوب می شود. ( اطلاعات بیشتر در مقاوم سازی با استفاده از اف آر پی )

۳ـ  تقویت اتصالات اعضا :

عمدتاً نواقص مربوط به Load Path بیش از آنکه به اعضای Collector مرتبط باشند به اتصالات ضعیف بر می گردند.

۴ـ  کاهش نیاز سازه (Reduce Demand) :

برای ساختمانهایی که دارای سیستم باربر جانبی کامل ولی ضعیف جهت باربری در شرایط زلزله مورد نظر هستند، اصلاح عملکرد دینامیکی سازه می تواند راه حلی مناسب جهت مقاوم سازی باشد. رایج ترین شیوه اجرایی در این مقوله Seismic Isolation (جداگرهای لرزه ای) و یا استفاده از Damper (یا میراگر) می باشد.

۵ـ حذف برخی المان های سازه ای بتنی:

در برخی موارد عدم وجود برخی المانهای باربر بهتر از وجود آنهاست. به عنوان مثال ممکن است وجود دیوار برشی بدون تقارن در پلان باعث ایجاد نامنظمی شدید شده و عملاً حذف باربری جانبی این دیوارها نوعی مقاوم سازی محسوب خواهد شد.

همچنین دیوارهای تیغه نیز می توانند در باربری لرزه ای همانند یک Strut عمل کرده و باعث بوجود آمدن پدیده ستون کوتاه شوند. بنابراین چون در طراحی از سختی جانبی این دیوارها صرف نظر می شود، برای عدم بوجود آمدن مشکل مذکور ایجاد فاصله مابین دیوار مصالح بنایی و قاب اصلی امری ضروری است.

6-استفاده از مواد های شیمیایی ساختمان در سازه های بتنی:

شاید نکته ای که بعد از سالها محققان به آن رسیدن در حین ساخت است که استفاده از مواد شیمیایی ساختمان جهت مقاومت دیوارها و سقف ها و سازه های بتنی استفاده از افزودنی های بتن که شامل روان کننده ها و الیاف های پروپیلن و یا در کنار خط ساحلی استفاده از ژل میکروسیلیس (پودر میکروسیلیس،ژل سیلیکافیوم) و سایر مواد افزودنی به مانند :روان ساز ها و ابر روان کننده های بتن کربوکسیلاتی و نفتالینی می تواند جهت تراکم در بتن نسبت به سازه طراحی شده مناسب باشند و در کنار مشکلات سازه ای بتوانند همپوشان خوبی برای سازه بتنی باشند.

 

اهمیت و لزوم مقاوم سازی لرزه ای سازه های بتنی

اصول مقاوم سازی ساختمان در برابر زلزله به معنی اصلاح سازه موجود جهت افزایش توان باربری آن در برابر انواع بارهای وارده می باشد. مقاوم سازی لرزه ای به معنی افزایش مقاوم سازی ساختمان نسبت به حرکت زمین، شتاب و نیروی وارده به سازه و گسیختگی خاک به علت زلزله می باشد. پیش از دهه ۴۰ شمسی (۱۹۶۰ میلادی) به علت عدم وجود آیین نامه های مناسب، سازه های ساخته شده در ایالات متحده دارای جزییات لرزه ای و لذا کفایت کافی جهت باربری بار جانبی زلزله نبوده اند. پس از سالیان متمادی تلاش، تحقیق و آزمایش، آیین نامه های مختلفی جهت مقاوم سازی سازه های موجود ارائه شده اند که می توان یکی از معتبرترین و مهم ترین آنها را ASCE-SEI 41 دانست.

اهمیت و لزوم مقاوم سازی لرزه ای سازه ها

با شناخت بهتر عملکرد سازه ها و اصول مقاوم سازی ساختمان در برابر زلزله و بررسی ضعف و کاستی آنها بر اساس زلزله های اخیر در نزدیکی مناطق شهری، نیاز به مقاوم سازی بیش از پیش ملموس شده است. به عنوان مثال زلزله سال ۱۳۷۳ شمسی در نورتریج ( ۱۹۹۴ Northridge earthquake ) ناکارآمدی ) تردی یا brittleness ( برخی از انواع اتصالات فولادی را روشن ساخت.

لذا از آن پس استفاده از چنان اتصال هایی دارای محدودیت شده است. بنابراین با توجه به اصلاح و ارتقای استانداردهای لرزه ای، تطبیق شرایط ساخت ساختمانهای موجود با آیین نامه های جدید امری ضروری بوده و نیاز به مقاوم سازی لرزه ای را مبرم می سازد.

به علاوه، عواملی همچون کیفیت ساخت پایین، مشکلات و نواقص اجرایی، ضعف طراحی اولیه، آسیب های وارده به سازه، تغییر کاربری سازه، افزایش طبقات، تغییر معماری و… می توانند تهدیدی برای باربری لرزه ای سازه محسوب شده و لزوم مقاوم سازی را بر حسب شرایط ایجاب نمایند.

اصول مقاوم سازی ساختمان در برابر زلزله اصول مقاوم سازی ساختمان در برابر زلزله

اصول مقاوم سازی ساختمان در برابر زلزله

پس از بررسی سازه و تعیین میزان و نوع آسیب پذیری، انتخاب شیوه ی مقاوم سازی از فنی ترین و تخصصی ترین فرآیند های مقاوم سازی لرزه ای سازه های موجود میباشد.

ازبین روش ها و متدهای مختلف، می توان موارد زیر را نام برد:

۱ـ  اضافه نمودن عضو جدید به سازه های بتنی :

اضافه نمودن ستون یا تیر، دیوار برشی، قاب خمشی جدید (new moment frame) و یا قاب مهاربندی (Braced frame) جدید، می تواند تأثیر بسزایی در کاهش آسیب پذیری سازه موجود در بحث مقاومت و سختی داشته باشد.

همچنین اعضای جدید می توانند به کاهش دهانه دیافراگم ها (Diaphragms) کمک نمایند. در صورت عملکرد این اعضا به عنوان Collector، امکان مرتفع شدن مشکلات مربوط به Load Path در سازه نیز میسر خواهد شد.

۲ـ  تقویت اعضای موجود :

علاوه بر دید کلی نسبت سازه و روش های مختلف بهینه سازی کلی، می توان با نگرشی جزئی تر و با استفاده از مقاوم سازی اعضا، بر نواقص و آسیب پذیری لرزه ای سازه های موجود فائق آمد.

البته توجه به این نکته که برخی انواع تسلیم (Yield) نسبت به یکدیگر مقدم هستند ( به عنوان مثال تسلیم تیرها پیش از ستون ها، تسلیم مهاربندها پیش از اتصالات و یا تسلیم خمشی نسبت به تسلیم برشی ترجیح داده می شوند)، درنظرگیری عملکرد کلی سازه پس از ایجاد تغییر در یک عضو امری ضروری بوده و نیاز به تخصص و تجربه کافی در این زمینه دارد.

تقویت اعضای موجود می تواند با استفاده از ورق های تقویتی، افزایش سطح مقطع ( با استفاده از کاشت میلگرد در سازه های بتنی ) و یا با استفاده از کامپوزیت رزین – الیاف صورت پذیرد.
کامپوزیت رزین الیاف یا همان Fiber Reinforced Polymer ) Frp یا اف آر پی ) از شیوه های نوین مقاوم سازی محسوب می شود. ( اطلاعات بیشتر در مقاوم سازی با استفاده از اف آر پی )

۳ـ  تقویت اتصالات اعضا :

عمدتاً نواقص مربوط به Load Path بیش از آنکه به اعضای Collector مرتبط باشند به اتصالات ضعیف بر می گردند.

۴ـ  کاهش نیاز سازه (Reduce Demand) :

برای ساختمانهایی که دارای سیستم باربر جانبی کامل ولی ضعیف جهت باربری در شرایط زلزله مورد نظر هستند، اصلاح عملکرد دینامیکی سازه می تواند راه حلی مناسب جهت مقاوم سازی باشد. رایج ترین شیوه اجرایی در این مقوله Seismic Isolation (جداگرهای لرزه ای) و یا استفاده از Damper (یا میراگر) می باشد.

۵ـ حذف برخی المان های سازه ای بتنی:

در برخی موارد عدم وجود برخی المانهای باربر بهتر از وجود آنهاست. به عنوان مثال ممکن است وجود دیوار برشی بدون تقارن در پلان باعث ایجاد نامنظمی شدید شده و عملاً حذف باربری جانبی این دیوارها نوعی مقاوم سازی محسوب خواهد شد.

همچنین دیوارهای تیغه نیز می توانند در باربری لرزه ای همانند یک Strut عمل کرده و باعث بوجود آمدن پدیده ستون کوتاه شوند. بنابراین چون در طراحی از سختی جانبی این دیوارها صرف نظر می شود، برای عدم بوجود آمدن مشکل مذکور ایجاد فاصله مابین دیوار مصالح بنایی و قاب اصلی امری ضروری است.

6-استفاده از مواد های شیمیایی ساختمان در سازه های بتنی:

شاید نکته ای که بعد از سالها محققان به آن رسیدن در حین ساخت است که استفاده از مواد شیمیایی ساختمان جهت مقاومت دیوارها و سقف ها و سازه های بتنی استفاده از افزودنی های بتن که شامل روان کننده ها و الیاف های پروپیلن و یا در کنار خط ساحلی استفاده از ژل میکروسیلیس (پودر میکروسیلیس،ژل سیلیکافیوم) و سایر مواد افزودنی به مانند :روان ساز ها و ابر روان کننده های بتن کربوکسیلاتی و نفتالینی می تواند جهت تراکم در بتن نسبت به سازه طراحی شده مناسب باشند و در کنار مشکلات سازه ای بتوانند همپوشان خوبی برای سازه بتنی باشند.

 

جدول اصول ، قواعد، ابزار و رواداری ها در انجام عملیات آب بندی سازه های بتنی

جدول اصول ، قواعد، ابزار و رواداری ها در انجام عملیات آب بندی سازه های بتنی

چک لیست اجرایی – آب بندی بتن  و اجرای پوشش آب بند
تجهیزات مورد نیاز	ظرف مخلوط کردن مواد برس و رولر و کاردک تجهیزات ایرلس پمپ تزریق پلی یورتان گان تزریق ماستیک پلی یورتان تجهیزات محافظ ایمنی
مواد مورد نیاز	پوشش آببند 2 جزئی الاستومری برای سطوح فشار مثبت بتنی –تا ph 5 پوشش پایه سیمانی با ترکیبات سدیومیک برای سطوح فشار منفی آنی گیر –اکتیواتور سیمان-برای ایجاد منطقه موقت آببند ماستیک پلی یورتان رزین پلی یورتان تزریقی 2 جزئی پوشش 2 جزئی پلیمری- اپوکسی یا ونیل استر- برای محیط هایی با سیال شیمیایی
روش انجام عملیات	1- دو جزء اندود آببند ترکیب شده و تا رسیدن به ضخامت 2000 میکرون اعمال می گردد. 2- دور لوله ها و شیر آلات و درزهای انبساطی با ماستیک پلی یورتان پر می شود. 3- در بخشهایی که امکان تخلیه سیال وجود ندارد ، پس از زه کشی مناسب ، بوسیله آنی گیر ، نشت موقتا آب بند شده و پس از تعمیر و ترمیم سطح ، بوسیله پوشش آببند سودیمیک سطح اندود می گردد. 4- برای نشت هایی باحجم بالا و مناطقی که جسم بتن از آب اشباع شده است ، مشابه روش تزریق اپوکسی دریلینگ انجام شده و پس از پکر گذاری رزین پلی یورتان تزریق می شود. با توجه به لزجت مشابه رزین ترکیبی با آب ، مواد با فشار جایگزین آب موجود شده و سپس سخت می گردد. 5- در محیط با سیال اسیدی پوشش های پلیمری پس از ترکیب با برس و رولر و یا ایرلس اجرا می شوند.
روا داری ها	مناطق بحرانی ، مانند اتصال کف و دیواره بهتر است به جهت اجرای پیوسته متریال آببند ، با مواد ترمیمی ماهیچه کشی صورت گرفته و کنج های قائم حذف شود. در مناطقی که تمرکز تنش و جابجایی وجود دارد ، برای پوشش های پلیمری از مت های فایبرگلاس در لایه های متعدد استفاده شود. پس از اجرای مواد  آببند پایه سیمانی و قبل از اجرای پوشش محافظ پلیمری ، تا خشک شدن کامل سطح می باید صبر نمود. حتی الامکان در سازه هایی با بهره برداری طولانی مدت و جهت کاهش امکان خوردگی شبکه فولادی از آببند فشارمثبت و از جهت دسترسی سطح بتن با آب ، آببندی صورت پذیرد. زهکش ها در انتهای پروسه ی آببندی می بایست پلاگ گردند.

 

 جهت مطالعه مقاله جدول اصول ، قواعد، ابزار و رواداری ها در انجام عملیات آب بندی سازه های بتنی به صورت کامل می توانید به وب سایت کلینیک بتن ایران مراجعه نمایید .