روش مصرف و محاسبه میزان صحیح مواد تعمیراتی در ترمیم سازه بتنی

الف – ملات ترمیم کننده بتن پایه سیمانی و طریقه  مصرف
ملات های سیمانی آماده ی پودری، که با الیاف و ترکیبات پلیمری انعطاف پذیر بر پایه ی لاتکس مسلح و اصلاح شده است. به صورت نیمه خشک با آب ترکیب شده و به شکل خمیر ورز داده می شود . سپس در محل آماده شده با فشار اعمال می گردد. به دلیل تفاوت در دانه بندی سنگدانه ها به دو دسته ی ترمیم کننده ی بتن برای ضخامت های بالاتر از 5 میلیمتر ( دارای سنگدانه هایی با قطر متوسط 3 تا 5 میلیمتر ) ، مثلا MTOSIVE 1020 و ترمیم کننده ی کازماتیک یا آرایشی با سنگدانه هایی با قطر (تا 2 میلیمتر) مانند MTO SIVE 1010 و برای خلل و فرج کوچک تا 1 سانتیمتر بر روی بتن کارایی دارند ، تقسیم می شوند. 

روش محاسبه ی مقدار مورد نیاز از این مواد عبارت است از :

مقدار مورد نیاز محصول به کیلوگرم = (وزن مخصوص ترمیم کننده)2000×عمق تخریب به متر×مساحت سطح تخریب(مترمربع)
بنابراین می توان نتیجه گرفت برای هر متر مربع ترمیم به ضخامت متوسط 1 سانتیمتر 20 کیلو ترمیم کننده نیاز خواهد بود. 

ب- ملات ترمیم کننده پایه اپوکسی و طریقه مصرف

این مواد از 3 جزء  رزین بیسفنول ، هاردنر پلی آمین ( یا آمید ) و پودر سیلیس تشکیل شده است و بی شباهت به گروت اپوکسی MTO FLOW 650 نیست. ( فرق آنها در درصد خلوص سیلیس و مقدار آهن موجود در پودر است ). نسبت ترکیب مواد،  باید در هنگام اختلاط رعایت شده و سطح آماده برای تعمیر خشک باشد ( ترکیبات پلیمری بر پایه ی اپوکسی نسبت به رطوبت حساس بوده و به این دلیل آنکه اجازه تبخیر آب اشباع از درون بتن را نمی دهند ، پدیده ی تاول زدن و جدایش در اثر نیروی تبخیر آب به وجود می آید.) فرصت اجرای این مواد ( ژل تایم) آن حدود 20 دقیقه است و پس از آن غیر قابل استفاده می شود. بنابراین باید دقت کرد که پیش از اختلاط همه چیز برای اعمال ترمیم کننده اپوکسی آماده باشد. عموما نواحی اتصال تیر و ستون ، تعمیرات در ناحیه یک سوم اتصالات تکیه گاهی و حفرات و ناحیه هایی که بتن کنده شده و آرماتور در آنها نمایان است، و یا کف سازی رمپ ها و نواحیی که بتن کنار درزهای انبساطی شکسته شده و یا ضخامت کم ترمیم به دلیل ترافیک و نیروی بیش از حد امکان ترک خوردن مجدد داشته باشد، مواردیست که امکان استفاده از این مواد وجود دارد. محصول MTO FLOW 650R کلینیک بتن ایران در بسته های 20 کیلویی ، شامل 1 کیلوگرم هاردنر ، 3 کیلوگرم رزین اپوکسی و 16 کیلوگرم پودر به همین منظور طراحی و تولید شده است.

میزان استفاده بر اساس فرمول ترمیم کننده بتن پایه سیمانی و وزن مخصوص 2000 کیلوگرم در هر متر مکعب است و برای هر متر مربع به ضخامت 1 سانتیمتر یک پک محصول ( 20 کیلوگرم) مصرف می شود.
ج-چسب اپوکسی و طریقه مصرف

چسب 2 جزئی اپوکسی شامل رزین اپوکسی و هاردنر پلی آمین ( آمید) به دلیل خواص بی نظیر مقاومت کششی ( بین 14 تا 17 تن تحمل کشش) در انجام امور تعمیراتی بتن ، به عنوان چسب لایه اتصال یا پیوند بتن قدیم به ملات تعمیری ( یا بتن ) جدید کاربرد دارد . ترکیب چسب بتن اپوکسی و ترمیم کننده اپوکسی پایه سیمانی ، معمول ترین روش ترمیم بتن برای بسیاری از خرابی های سازه های بتنی است. به دلیل مدت زمان محدود سخت شدن، باید پیش از ترکیب کردن اجزاء چسب اپوکسی از آماده بودن نرمیم کننده بتن اطمینان حاصل کرد. چسب اپوکسی MTOBOND P1800 در بسته های 3 کیلویی توسط کلینیک بتن ایران طرحی و تولید شده است

میزان استفاده چسب اپوکسی بر حسب مساحت ترمیم برابر است با 1 کیلوگرم به ازای هر متر مربع ترمیم

د- چسب لاتکس یک افزودنی به ملات

یک چسب تک جزء بر پایه رزین های M.M.A و حلال در آب ، که از انعطاف خوب و چسبندگی مناسبی بهره می برد. به عنوان افزودنی به ملات و بتن خواص آب بندی داده و تا حدی سبب افزایش مقاومت کششی بتن می گردد. از طرفی در ترمیم های کوچک و سبک بتن ، می توان به عنوان چسب لایه پیوندی از آن استفاده کرد. به عنوان افزودنی 10 تا 25 درصد وزن سیمان مصرفی، مقدار استفاده MTOBOND 2200 بوده و اگر به عنوان لایه پیوندی مصرف شود، حداکثر یک کیلوگرم در هر متر مربع ترمیم استفاده می شود. محیط مرطوب یا خیس در هنگام ترمیم اثری بر کارکرد این ماده نخواهد داشت.

جهت مطالعه مقاله روش مصرف و محاسبه میزان صحیح مواد تعمیراتی در ترمیم سازه بتنی به صورت کامل می توانید به وب سایت کلینیک بتن ایران مراجعه نمایید .

روش مصرف و محاسبه میزان صحیح مواد تعمیراتی در ترمیم سازه بتنی

الف – ملات ترمیم کننده بتن پایه سیمانی و طریقه  مصرف
ملات های سیمانی آماده ی پودری، که با الیاف و ترکیبات پلیمری انعطاف پذیر بر پایه ی لاتکس مسلح و اصلاح شده است. به صورت نیمه خشک با آب ترکیب شده و به شکل خمیر ورز داده می شود . سپس در محل آماده شده با فشار اعمال می گردد. به دلیل تفاوت در دانه بندی سنگدانه ها به دو دسته ی ترمیم کننده ی بتن برای ضخامت های بالاتر از 5 میلیمتر ( دارای سنگدانه هایی با قطر متوسط 3 تا 5 میلیمتر ) ، مثلا MTOSIVE 1020 و ترمیم کننده ی کازماتیک یا آرایشی با سنگدانه هایی با قطر (تا 2 میلیمتر) مانند MTO SIVE 1010 و برای خلل و فرج کوچک تا 1 سانتیمتر بر روی بتن کارایی دارند ، تقسیم می شوند. 

روش محاسبه ی مقدار مورد نیاز از این مواد عبارت است از :

مقدار مورد نیاز محصول به کیلوگرم = (وزن مخصوص ترمیم کننده)2000×عمق تخریب به متر×مساحت سطح تخریب(مترمربع)
بنابراین می توان نتیجه گرفت برای هر متر مربع ترمیم به ضخامت متوسط 1 سانتیمتر 20 کیلو ترمیم کننده نیاز خواهد بود. 

ب- ملات ترمیم کننده پایه اپوکسی و طریقه مصرف

این مواد از 3 جزء  رزین بیسفنول ، هاردنر پلی آمین ( یا آمید ) و پودر سیلیس تشکیل شده است و بی شباهت به گروت اپوکسی MTO FLOW 650 نیست. ( فرق آنها در درصد خلوص سیلیس و مقدار آهن موجود در پودر است ). نسبت ترکیب مواد،  باید در هنگام اختلاط رعایت شده و سطح آماده برای تعمیر خشک باشد ( ترکیبات پلیمری بر پایه ی اپوکسی نسبت به رطوبت حساس بوده و به این دلیل آنکه اجازه تبخیر آب اشباع از درون بتن را نمی دهند ، پدیده ی تاول زدن و جدایش در اثر نیروی تبخیر آب به وجود می آید.) فرصت اجرای این مواد ( ژل تایم) آن حدود 20 دقیقه است و پس از آن غیر قابل استفاده می شود. بنابراین باید دقت کرد که پیش از اختلاط همه چیز برای اعمال ترمیم کننده اپوکسی آماده باشد. عموما نواحی اتصال تیر و ستون ، تعمیرات در ناحیه یک سوم اتصالات تکیه گاهی و حفرات و ناحیه هایی که بتن کنده شده و آرماتور در آنها نمایان است، و یا کف سازی رمپ ها و نواحیی که بتن کنار درزهای انبساطی شکسته شده و یا ضخامت کم ترمیم به دلیل ترافیک و نیروی بیش از حد امکان ترک خوردن مجدد داشته باشد، مواردیست که امکان استفاده از این مواد وجود دارد. محصول MTO FLOW 650R کلینیک بتن ایران در بسته های 20 کیلویی ، شامل 1 کیلوگرم هاردنر ، 3 کیلوگرم رزین اپوکسی و 16 کیلوگرم پودر به همین منظور طراحی و تولید شده است.

میزان استفاده بر اساس فرمول ترمیم کننده بتن پایه سیمانی و وزن مخصوص 2000 کیلوگرم در هر متر مکعب است و برای هر متر مربع به ضخامت 1 سانتیمتر یک پک محصول ( 20 کیلوگرم) مصرف می شود.
ج-چسب اپوکسی و طریقه مصرف

چسب 2 جزئی اپوکسی شامل رزین اپوکسی و هاردنر پلی آمین ( آمید) به دلیل خواص بی نظیر مقاومت کششی ( بین 14 تا 17 تن تحمل کشش) در انجام امور تعمیراتی بتن ، به عنوان چسب لایه اتصال یا پیوند بتن قدیم به ملات تعمیری ( یا بتن ) جدید کاربرد دارد . ترکیب چسب بتن اپوکسی و ترمیم کننده اپوکسی پایه سیمانی ، معمول ترین روش ترمیم بتن برای بسیاری از خرابی های سازه های بتنی است. به دلیل مدت زمان محدود سخت شدن، باید پیش از ترکیب کردن اجزاء چسب اپوکسی از آماده بودن نرمیم کننده بتن اطمینان حاصل کرد. چسب اپوکسی MTOBOND P1800 در بسته های 3 کیلویی توسط کلینیک بتن ایران طرحی و تولید شده است

میزان استفاده چسب اپوکسی بر حسب مساحت ترمیم برابر است با 1 کیلوگرم به ازای هر متر مربع ترمیم

د- چسب لاتکس یک افزودنی به ملات

یک چسب تک جزء بر پایه رزین های M.M.A و حلال در آب ، که از انعطاف خوب و چسبندگی مناسبی بهره می برد. به عنوان افزودنی به ملات و بتن خواص آب بندی داده و تا حدی سبب افزایش مقاومت کششی بتن می گردد. از طرفی در ترمیم های کوچک و سبک بتن ، می توان به عنوان چسب لایه پیوندی از آن استفاده کرد. به عنوان افزودنی 10 تا 25 درصد وزن سیمان مصرفی، مقدار استفاده MTOBOND 2200 بوده و اگر به عنوان لایه پیوندی مصرف شود، حداکثر یک کیلوگرم در هر متر مربع ترمیم استفاده می شود. محیط مرطوب یا خیس در هنگام ترمیم اثری بر کارکرد این ماده نخواهد داشت.

علم نوین و شیوه های آب بندی سازه های بتنی

با گسترش دیدگاه و تفکر عصر بتن های سبز فرا صنعتی و تغییر جایگاه نگرش سنتی تک بعدی مقاومتی به بتن به سمت و سوی بتن های ((مقاومتی دوامی )) لزوم جانشینی برخوردی کل نگرانه و به عنوان یک سیستم زنده وپویا به جای برخورد قدیمی و جزء نگرانه از پیش تعیین شده احساس می شود در این راستا طبیعت بتن به گونه ای است که رفتار آن با رفتار تک تک اجزاء تشکیل دهنده آن و نیز با حاصل جمع رفتار این اجزاء متفاوت است بنابراین ، اگر بتن را چه به صورت فیزیکی و چه به صورت نظری به اجزاء جدا از هم تفکیک کنیم . مشخصات ماده مخدوش شده و از بین خواهد رفت لذا دنیای بتن نیز همانند دنیای انسانها غیر خطی است و در محدوده این رفتار غیر خطی دارای ناپیوستگی و گسستگی هایی نیز هست و اگر چنانچه این دانش را محدود به برداشت خود ازیک معلول منفرد نماییم و استنباطمان فاقد هرگونه کل نگری باشد انگار که این معلول همه چیز است، خود را در یک محدوده کوچک قرار داده ایم .

با در نظر گرفتن این تفکر جدید کل نگرانه به بتن به عنوان یک سیستم زنده پویا هرگونه تغییر رفتار و ایجاد مشخصات جدید در بتن با استفاده از افزودنیهای بتن دنیای جدید باید بصورت استفاده از افزودنی های بتن چند منظوره ((Multi-Functional) که علاوه بر هدف رفتاری جدید در بتن، مقاومت و دوام آن را نیز در نظر دارد، باشد.

یکی از مواردی که در مورد سازه های بتونی بالاخص مواردی که در مجاورت دائم یا غیر دائم با آب و مواد شیمیایی است بسیار با اهمیت است عملکرد مسدود کنندگی در برابرتراوش ، نفوذ فشار یا تهاجم آب حاوی مواد شیمیایی علاوه بر تحمل خوب باربری آن می باشد. در این راستا باید بتنی ساخته شود که اصطلاحاً آببندیا ناتراوا (( Watertight) گفته می شود .

از نظر محدود کردن آسیب دیدگی بتن، در حقیقت مناسبتر آن است که از اصطلاح بتن غیر قابل نفوذ استفاده گردد . زیرا امکان آب بندی بتن در مخلوط نامتجانسی همچون بتن به سختی میسر می باشد. بدین معنی که اگر حجم رطوبت نفوذ یافته در جسم بتن در سطح مجاور هوا تبخیر شود و در زمان تجزیه و تحلیل رطوبت هیچ صدمه ای ایجاد نشود در این صورت طبق استاندارد کاربردی ساختمان (ASTM) به چنین بتنی بتن آب بند ( آب کیپ یا ناتراوا) گفته می شود یا به عبارت دیگر زمانی بتن آب کیپ است که تهویه مناسب و دمای کافی برای ادامه تبخیر آب نفوذ یافته در سطح بیرونی درسازه های مخزنی بتنی و سطح دور از آب در سازه های آبی وجود داشته باشد و قطرات تعریق بر روی سطح دور از آب در محل موجود نباشد . تعریف فوق در عمل نیز کاربرد دارد و در جدول زیر مندرج است :

تعریف خصوصیات رطوبتی درجه آب بندی

-سطح پرداختی کاملاً آب کیپ بوده و اثری از رطوبت برروی سطح خارجی مشهود نیست کاملاً خشک می باشد -

سطح پرداختی به اندازه کافی آب کیپ است بطوریکه فقط در اثر اندکی رطوبت لکه های تغییر رنگ داده در نقاط مختلف سطح خارجی مشاهده می شود عمدتاً خشک می باشد -

بوسیله کف دست رطوبت در نقاط مختلف روی سطح بتن احساس می شود و با قرار گرفتن کاغذ یا روزنامه تغییر شکل و رنگ روی می دهد اما قطره آبی روی سطح بتن مشاهده نمی شود. خلل وفرج بتن مرطوب می باشند

آب بندی سازه های بتنی را می توان به دو صورت زیر انجام داد:

آب بندی اولیه ؛ در حین ساخت و بتن ریزی

این روش با استفاده از مواد افزودنی بتن مناسب و اصلاح طرح اختلاط بتن مصرفی و قرار دادن واتر استاپ در درزهای اجرایی یا انبساطی و رعایت نکات مهم اجرایی انجام می گردد. لازم به ذکر است که آب بندی در این مرحله اقتصادی ترین و بهترین روش محسوب می شود.

مواد افزودنی بتن مناسب برای این سیستم دارای خواص زیر هستند:

1- با داشتن خاصیت روان کنندگی بتن سبب کاهش نسبت آب به سیمان و افزایش سهولت متراکم سازی بتن شده که این مورد خود باعث کاهش قطر لوله های مویینه ، افزایش وزن مخصوص و تراکم بتن و در نتیجه سبب کاهش نفوذ پذیری بتن می شود.

2-با لغزنده نمودن سطوح داخلی لوله های مویینه درون بتن سخت شده، بواسطه از میان بردن نفوذ آب از طریق خاصیت اسمزی نفوذ پذیری بتن را کاهش می دهد

.

3-با ایجاد حباب های ریز هوا و در نتیجه قطع لوله های مویینه موجب کاهش نفوذ پذیری بتن می گردد.

4-از نفوذ سولفاتها و املاح خورنده در بتن جلوگیری کرده و یون کلر فعال موجود در آن را غیر فعال نماید .

5-بدلیل عملکرد چند کاره (( Multi- Functional) بر مقاومت فشاری و دوام بتن می افزاید .

6-بهبود خواص پمپ پذیری بدلیل خاصیت روان کنندگی بتن آن از دیگر خواص استفاده از این نوع افزودنیهای بتن می باشد.

نتیجه آنکه برای آب بندی یک سازه بتنی در حین ساخت دو کار اساسی را بایستی انجام داد .

آب بند نمودن ساختار جسم بتن

آب بند نمودن درزه ها (اجرایی و انبساطی) در سازه بتنی

آب بند نمودن ساختار جسم بتن

اصلاح ساختار بتون جهت آب بندی شامل تراکم ، توسعه دوام و ایجاد مقداری حباب هوا می باشد که با رعایت نکات زیر حاصل می گردد :

1- اصلاح منحنی دانه بندی و کنترل میزان ذرات ریز دانه به این معنی که میزان سیمان ، مواد افزودنی بتن پودری (میکروسیلیکا) و نرم دانه مصالح سنگی (عبوری از الک 100#) جمعاً در هر متر مکعب حداقل 400 کیلوگرم باشد

2- کاهش نسبت آب به سیمان

3- افزایش نرخ هیدراتاسیون

4-دقت در مراحل اجرا ( جلوگیری از ایجاد درزهای اجرایی و کرموشدگی بتن )

امروزه تمایل به ساخت سازه های بتنی غیر قابل نفوذ با ضخامت پایین با رعایت نمودن شرایط فوق زیاد می باشد که حداقل ضخامت بتن 15 سانتی متر بوده با شرط محدود نمودن عرض ترکها.

قوام یا کار پذیری را نیز می توان با اضافه نمودن مواد افزودنی شیمیایی بتنو پودر سیلیکا فیوم اصلاح نمود . کیفیت بتن آب کیپ را می بایست در زمان اختلاط مناسب مورد بررسی قرار داد .لایه نهایی بتن به منظور آب کیپ بودن بسیار حائز اهمیت است که بطور کامل هیدراته شده و متخلخل باقی نماند و تحت شرایط نرمال عمل آوری شود از طرف دیگر به دلیل قطع شدن لوله های مویینه توسط حبابهای هوا امکان عبور و انتقال رطوبت و آب بسیار کم می شود و بتن آب کیپ ( آب بند ) یا ناتروا بوجود می آید.

در این مرحله افزودنیهای آب بند کننده می بایست دارای خواص کلی ذیل باشد:

الف – دارای خاصیت کاهش دهندگی نفوذ پذیری آب

ب- خاصیت دفع کنندگی آب یا آب گریز / دور کننده آب

 آب بند نمودن درزه های اجرایی و انبساطی در سازه بتنی:

سازه آب بند می بایست دارای شرایط زیر باشد

1-درزهای اجرائی تا آنجائیکه ممکن است موجود نباشد و چنانچه وجودشان اجتناب ناپذیر باشد می بایست برای آببندی درز از واتر استاپ نوع تخت استفاده نمود.

2- برای آببندی درزهای اجرایی محل اتصال کف به دیواره از واتر استاپ نوع تخت در داخل پاشنه استفاده شده و توسط گیره کار گذارده شود .

3- برای آببندی درزهای انبساطی از واتر استاپ نوع حفره دار که قابلیت انعطاف پذیری تقریبا بالایی را دارا باشد استفاده نمود .

4-آب بندی ثانویه ( پس از بتن ریزی ):

اساس این روش اجرای لایه آب بندی غشائی با ملات خاص پایه سیمانی، اصلاح شده با مواد پلیمری می باشد. در این روش ملات حاوی امولسیون پلیمری در چند لایه با ضخامت نهائی 3 تا 5 سانتیمتر با رعایت نکات فنی بر روی دیوارها اجرا می شود. این ملات دارای طرح اختلاط مخصوصی بوده و تشکیل فیلم پلیمری درون آن و واکنشهای پوزولانی ناشی ازمیکروسیلیکای موجود در این مواد باعث ایجاد یک پرده انعطاف پذیر و مقاوم آب بند بر روی سطح بتن می گردد.

برای آب بندی کف نیز از نوعی بتن آب بند با اسلامپ پائین به ضخامت حداقل 15 سانتیمتر استفاده می شود.

در این روش با اتخاذ تدابیری خاص محل اتصال کف به دیوار، کنج دیوارها و همچنین محل درزهای اجرائی که معمولاً یکی از حساس ترین نقاط از لحاظ آب بندی می باشند کاملاً آببند گشته و همچنین لایه کف و دیواره نیز به یکدیگر متصل می گردند.

یکی از پیش نیازهای اساسی این سیستم آماده سازی زیرکار می باشد که با مضرس کردن کلیه سطوح صاف و صیقلی آغاز می گردد. سپس باید کلیه ترکها و درزهای اجرائی از قبیل محلهای قطع بتن ریزی بصورت جناقی تا رسیدن به یک بتن سالم و بی نقص حداقل با عمق و عرض 5 سانتیمتر شکافته شود.

لازم است که تمام قسمتهای کرمو شده نیز تا رسیدن به سطح بتنی متراکم و یکنواخت تخلیه گردد.

پیش از اجرای لایه آب بندی ضمن شستشوی کامل سطوح از گرد و غبار موجود، تمام قطعات سست و لق از سطح بتن باید جدا گردند. همچنین در این روش برای چسبندگی بهتر لایه آب بند به سطح زیر کار استفاده از چسب رابط پلیمری الزامی می باشد. اجرای لایه های نازک و متراکم ملات پلیمری آببند لحظاتی پس از زدن چسب رابط به سطح دیواره آغاز گشته و تا لایه نهائی که باید کاملاً لیسه گردد ادامه پیدا می کند.

در این روش درخاتمه عملیات با کمک چسب اپوکسی اطراف لوله های ورودی و خروجی و کلیه قطعات فلزی الحاقی درون مخزن نیز آببند می گردد.

  فردای بهتر صنعت ایران در گرو تقویت فنی خدمات مهندسی است.این هدف نقشه راه مدیران شرکت کلینیک بتن ایران در همراهی با سایر بخش های صنعتی کشور است.

چسب اپوکسی MTOBOND P-1800

چسب اپوکسی واسط برای تعمیرات بتنی، اجرای درز های سرد آب بند، اتصال بتن به بتن، فولاد به سنگ.

MTOBOND P-1800

Epoxy bonding agent for concrete repairs, Bonding concrete to concrete, steel and granolithic

  بر اساس استاندارد ASTM C881 Type 2

شرح:

MTOBOND P-1800 یک چسب اپوکسی دائمی برای اتصال بتن، ملات و نصب سنگ در داخل و یا خارج سازه می باشد. این محصول قادر به تحمل مقداری رطوبت قبل و حین سخت شدن می باشد ولی پس از سخت شدن تبدیل به لایه ای آب بند می شود.قدرت چسبندگی نهایی این محصول بیشتر از مقاومت کششی بتن می باشد.MTOBOND P-1800 کاهش حجم ندارد و تشکیل لایه ای هموار و بدون تنش می دهد.

مصارف اولیه:

MTOBOND P-1800 را می توان بر روی سطوح تمیز، سفت و با دوام استفاده نمود مانند: فولاد، کاشی و آجر لعاب دار، آجر های سنگی و سرامیکی، آجر و یا کف موزاییکی.همچنین برای پوشش دادن سطح سنگ فرش ها، بتن قدیمی پوسیده و آجر های صنعتی و نیمه صنعتی.

امتیازات:

مقاومت زیاد

بدون انقباض

تحمل رطوبت

دوام زیاد

مقاوم در برابر حملات شیمیایی

نصب و کسب مقاومت سریع

بسته بندی توزین شده

بسته بندی:

MTOBOND P-1800در بسته های 3 کیلوگرمی شامل رزین پایه و واکنش گر عرضه می گردد.

ویژگی ها:

وزن مخصوص: 1485کیلوگرم در متر مکعب

مدت زمان کارایی: در دمای 25 درجی سانتیگراد به مدت 2.5 ساعت و در دمای 40 درجه سانتیگراد به مدت 1 ساعت.

سخت شدن ظاهری: در دمای 25 درجه سانتیگراد 9.5 و در دمای 40 درجه سانتیگراد 5.5 ساعت

سخت شدن نهایی: 7 روز

روش اجرا:

آماده سازی سطح:

سطوح را به طور کامل تمیز نمایید. تمام تکه های جدا شده، شیرابه سیمان، گردوخاک، ماده عمل آوری، سخت کننده های کف، روغن، گریس، چربی، قیر و یا رنگ بایستی زبر شوند. سطوح صیقلی بایستی زبر شوند. اگر روغن، گریس، چربی، قیر و مانند آن ها وجود دارد بایستی قبل از انجام دیگر کار های آماده سازی پاک شوند.تمام شیرابه ها یا بتن های تردد و شکننده بایستی با زخمه زنی یا شن پاشی برداشته یا خراشیده شوند تا سطحی سفت به دست آید. بتن جدید بایستی خشک شود تا انقباض و تغییر حالت آن به حداقل برسد. چنانچه سطح بتن با روغن قالب اشباع شده باشد لازم است تمامی عمق اشباع با ماسه کاشی، تراشیدن و در صورت لزوم تخریب تمامی بتن آلوده برداشته شود. تمام مواد عمل آوری باید پاک شده و یا تراشیده شوند و عملیات بر روی سطحی تمیز و عاری از گرد و خاک انجام پذیرد.

برای اطلاع از قیمت ها به وبسایت کلینیک بتن ایران مراجعه کنید.